Neoliberal kapitalizm şiddeti basitçe benimsemekle kalmaz, kendini meşrulaştırma ve yeniden üretme biçiminin temelini oluşturur. Kapitalizm doğa yasalarının bir parçası değildir ve kamusal hayal gücünü yıkmak, eleştirel düşünceyi baltalamak ve ekonomik faaliyeti sosyal maliyetlerden ayırmak için süregelen bir çabanın ürünüdür. Devasa sağcı propaganda makineleri kültürü ve ikna aygıtlarını askerileştirmiştir. Modern Cumhuriyetçi Parti için fikirler üzerindeki mücadele, sosyalist bir demokrasiye tutku duyan kitle bilincinin her türlü kalıntısını depolitize etmek, çocuklaştırmak ve yok etmek için hızlandırılmış bir savaş haline gelmiştir.

pekâlâ. şöyle bir şey var. kendi önyargınızı anlamak zordur. kesin olarak bildiğimiz tek şey, her ne ise, muhtemelen ne olduğunu bilmediğimizdir. bir tür siz görene kadar göremezsiniz -bu sizin kör noktanızdır, soğuk ve çıplak bir şekilde, tam da herkesin görebileceği bir yerde durur- bir tasarım kararından bir diğer tasarım kararına geçerken omzunuzda  keyifli keyifli oturur. bu yüzden çok düşünceli olmaya çalışırsınız -ya da en azından aşırıya kaçan bir şekilde titiz davranırsınız- ve bir yandan da kendinizi sürekli olarak bir uyanışa hazırlarsınız.

büyük teknolojinin küresel eşitsizliğin kökleşmesindeki̇ rolünü artık görmezden gelemeyiz. dijital kapitalizmin güçlerini̇ azaltmak için ekososyalist bir dijital teknoloji̇ anlaşmasına ihtiyaç var.

fan kılap üyesi olduğumuz “öz ve kabuk” e-jurnalden walter benjamin’in “şiddetin eleştirisi” metninin fırından daze çıkan çok şık çevirisini paylaşıyoruz. abdurrahman aydın’ın el emeği göz nuru!